Open Tuinen

De strijd tegen de buxusmot en de lapsnuitkever.

In Mijnen Hof is er een redelijk groot drama geweest de voorbije 2 jaar. 2/3 is op het stort gegooid omdat we de plaagdruk van de buxusmot niet onder controle kregen en ook schimmels deden het plantgoed zwaar uitvallen. Op een bepaald ogenblik stond er hier helemaal niets meer. Alles was verdwenen. Tonnen bestrijdingsmiddelen hadden we ingezet. Niets hielp. Ik heb toen ook hulplijnen ingeroepen, maar vrijwel niemand reageerde. Niemand kon de garantie geven op een werkzaam product tegen de vele problemen die er waren. Eigenlijk kan je (na hetgeen we hebben meegemaakt en het vele geld dat werd ingezet) besluiten dat de handel niets deftigs te bieden heeft. Het werd ons trouwens ook zo gezegd na verloop van tijd door de handelaren zelf. MijnenHof was een verloren zaak. De echtgenoot had op een bepaald ogenblik een week vakantie genomen tijdens een voor mij zéééér drukke werkperiode (maar diegene die het hier kennen – wanneer is het hier eens niet super (!) druk) en heeft toen alles – maar dan ook werkelijk alles – uit de grond getrokken. Zelfs de taxushagen in de voortuin liggen op het stort.
Het enige dat er nog staat zijn 4 bomen en 2 taxusmassieven in de voortuin. De rest is gazon geworden omdat de echtgenoot enkel nog met de grasmaaier wil/wou rijden.

De buxusvakken: Euonymus j. 'Microphyllus' en gene andere

Ik had ook andere Euonymus geprobeerd, maar dat waren dikke tegenvallers. Ik kreeg er niet ‘hét’ model in.

Ilex heb ik ook geprobeerd, maar dat maakte de depressie tijdens de Corona alleen maar groter. Ook daar kreeg ik ‘hét’ model niet in. De kleur zat ook niet goed. Het ‘wrong’ langs alle kanten. Op een bepaald ogenblik heb ik dan deze nieuwe aanplant (de Ilex) zelf op het stort gegooid. Lonicera nitida is nooit een optie geweest omdat dit te veel onderhoud vraagt. De eis qua vervanger was monsterlijk groot. Nooit was het goed tot de ‘Microphyllus’ in beeld kwam. Eindelijk had ik mijn alternatief. De bollen werden Osmanthus. MijnenHof werd over een periode van 2 tot 3 jaar terug MijnenHof.

MijnenHof op het stort & het grote herstelplan + het resultaat

Nadat alles op het stort was gegooid, kon ik 3 dingen doen: treuren en blijven treuren, nieuwe kansen zien en deze grijpen of de tuin herstellen. Ik heb zwaar gejankt. Tijdens de volle corona-periode is er hier té véél gebeurd (gebeurt? – vergeef mij hier even de dt-fout) in de familiale kring waarbij 2/3 tuin-stort uiteindelijk niet veel voorsteld. Niemand leest deze pagina, dus kan ik het hier ook gewoon neerzetten (en vergeten). Je kan je niet voorstellen wat wij hebben meegemaakt in de familie…. Maar ik denk dat er veel families zwaar getroffen werden en grote verliezen geleden hebben. Het janken kende een diepe en gitzwarte periode. Ook onze buren werden extreem, extreem, extréém getroffen. Mijn vroeger buurmeisje, de buurman daarnaast en dan ook nog die andere buurman. God – de persoon uit de winkel die altijd vriendelijk lachte…. En dan nog de man uit de bloemenwinkel…. Zoveel mensen die verdwenen…. ik word er tot het einde der dagen stil van…. De traan wordt nog steeds gelaten, hoewel het huilen wel geminderd is. Het treuren om deze grote verliezen kent een plaats maar de grote wonde blijft toch wel een lidteken…. Soit : de tuin… – ik heb voor een groot deel voor herstel gekozen. De Buxusvakken die verdwenen zijn, werden vervangen door Euonymus j. ‘Microphyllus’ en Osmanthus vakken. Let wel: het moet echt wel de ‘Microphyllus’ zijn ter vervanging van Buxus. Je hebt ook andere Euonymus planten, maar deze halen totaal niet ‘dat’ niveau. Ik ben alleszins alvast zeer tevreden over deze vervanger. De vorm van het blaadje is wat anders, het onderhoud verloopt ook iets anders, maar een heimwee naar de Buxus heb ik helemaal niet. Dit deel van de tuin zit alvast prima (!!) in elkaar qua herstel.

Op deze plaats heb ik enkele kruiden staan. Dat ruikt hier regelmatig naar de keuken. :- )

Voor alle duidelijkheid: dé vervanger voor buxus? Euonymus j. ‘Microphyllus’ en gene andere.
In dit stukje tuin heb ik kruiden staan. De planten die nogal eens durven woekeren, heb ik in pot gezet.

De MijnenHof en de persoonlijke beleving: terug actief geworden....

Toen de Euonymus j. ‘Microphyllus’ in de tuin kwam, kwam mijn ‘drive’ terug in beeld. De vele overlijdens en grote verliezen in mijn omgeving heelden niet, maar kregen traag een plaatsje. Mijn tuin kreeg ook terug een plaatsje. De freile glimlach kwam terug. 🙂

Maar dan - de lapsnuitkever

Ter vervanging van de Buxusbollen heb ik gekozen voor Osmanthusbollen. Tijdens het grote herstel heb ik helaas daardoor een gigantische plaagdruk lapsnuitkevers in de tuin gehaald. Ik vermoed (hoop) dat het met de Taxussen op de foto links nog wel zal meevallen. Ze staan beide centraal in het gazon aangeplant en de lapsnuitkever is een bodembewonende, nachtactieve soort. Het gras wordt dikwijls gemaaid, dus ik hoop dat de kevers deze zone (blijven) vermijden. Men zegt wel eens dat je aan de volwassen kevers niets kan doen. Ik ga bij valavond naar hen op zoek (je vindt ze redelijk snel omdat ze bovenop de planten zitten om het blad op te eten) en ik trap ze plat! Wonder boven wonder: in een tuin blijkt dit inderdaad ‘the key to succes’. Alles wat je niet graag hebt, neem je vast en trap je plat. ‘s Avonds en zelfs tijdens volle nacht op pad door de eigen tuin is boeiend ! Zelf heb ik nog geen last van slapeloosheid, maar als u daar zelf mee zou zitten…. : whawaw !!!! Ga eens met een zaklamp uw tuin in !!!

Bloemen tijdens de winter

Doordat er heel wat ruimte vrij kwam (er is enorm veel naar het stort gedragen), konden er heel wat nieuwe heesters gezet worden. Ik heb de voorkeur gegeven aan winterbloeiende struiken. Ook daar zitten een aantal forse tegenvallers tussen, zoals Edgeworthia. De plant wordt kaalgevreten door de slakken.